vrijdag 2 november 2012

De grote dag - Casteratie

Vandaag 2 november is het de grote dag voor Quinn.
1 jaar lang als een grote kerel door het leven te gaan, wordt hij vandaag man-af gemaakt.
Vanmorgen om 9 uur naar de Dierenarts gebracht, alles zo normaal mogelijk laten verlopen net als elke ochtend eigenlijk, alleen na de ochtendwandeling niet direct naar huis en hapje eten maar gelijk de auto in en naar de Dierenarts. Vonden we wel zo eerlijk dan om eerst naar huis te gaan, niet eten en dan pas weg te gaan. Quinn is gek op eten dan plaag je hem er alleen maar mee. Hij mocht vanaf gisteravond 9 uur niets meer hebben behalve water dus ook geen eten vanmorgen.
Hij ging vrolijk huppelend mee met de assistente was nieuwsgierig wat ze gingen doen.
Kregen een sms dat alles naar wens was gegaan en vanaf half 1 kunnen we bellen hoe het is gegaan en horen we ook wanneer we hem kunnen halen.

We zaten hier de klok naar half 1 te kijken, eerst zelf maar even wat gegeten om 12 uur want stel als we bellen dat we gelijk Quinn kunnen ophalen haha
En dat kon ook, Quinn was helemaal wakker en we mochten hem komen halen.
We zaten heel vlot in de auto op naar dierenarts in Zuidlaren.
We kwamen en eerste wat ze zeiden was "Jullie komen vast die mooie hond halen" haha, de nodige dingen besproken en geregeld, kregen nog een kuurtje mee omdat Quinn wat bobbeltjes op de buik had zitten. Die heb ik wel zien zitten afgelopen weken maar ze bleven heel klein en af en toe had Quinn er ook wat jeuk aan. Dacht dat het nagelhaakjes waren van Muis die geregeld in Quinn zijn buik/vacht hangt als ze aan het spelen zijn. Maar deze kleine bultjes waren nu hele grote bulten geworden die waren ontstoken en dat moet natuurlijk niet.
We hebben een kuur meegekregen van 5 dagen en waar hij morgen mee moet beginnen.
Toen werd Quinn erbij gehaald en die was helemaal vrolijk en blij. Hij had zich voorbeeldig gedragen en was een knappe hond vonden ze.  Je kon niet zien dat hij net onder narcose was geweest. Hij stinkt wel erg maar dat is de narcose als dat over een paar dagen nog zo is gaat meneer lekker onder de douche wat hij heel leuk vind (NOT)
Toen we naar buiten gingen moest hij toch wel heel nodig plassen en poepen, daarna in de auto gezet op de achterbank. Vond de achterklep wat te hoge sprong voor hem dus kleden over de achterbank en ik er naast en dat ging prima.
In de auto sukkelde hij beetje in slaap en thuisgekomen was het 1 run naar de waterbak, hij had een hele erge dorst. Toen plofte hij op zijn eigen plek neer naast Fred zijn stoel op de grond en is gaan slapen en hij slaapt nog nu zo'n dikke 2 uur dat we thuis zijn. Nog behoorlijk duf maar heeft nog niet echt gelikt en gekrabt aan de wond en geeft ook geen indruk dat hij pijn heeft. Dat kan natuurlijk morgen anders zijn maar dat zien we dan wel weer. Als het toch krabben en bijten wordt dan halen we alsnog een kap op.

Maar de wond ziet er keurig uit, de balzak hangt er nog zonder ballen, dat is wel een raar gezicht hoor maar dat zal ook verdwijnen.
En nu maar hopen dat zijn haantjesgedrag beter gaat worden, is een paar keer tot bijna vechten geworden hier in de buurt en dat gedoe wil ik niet. Hij kon eerder met alle honden opschieten iedereen was lief en aardig maar door zijn hormonen en de puberteit werd dat even anders, hij begon behoorlijk dominant te worden naar ook oudere honden omdat hij zo groot is hahaha
Hopen dat dat beter gaat worden.
Afwachten dus. Maar voorlopig is het allemaal vlot gegaan en zonder problemen. Ben daar wel heel erg blij mee!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten